Miejska Biblioteka

Spis treści:

1. Przedmowa
2. Podziękowania
3. Rozdział 1. Psychologia zła: sytuacyjne przemiany charakteru
4. Transformacje: anioły, diabły oraz cała reszta nas, zwykłych śmiertelników
5. Zło: stałe i wewnętrzne czy zmienne i zewnętrzne?
6. Alternatywne wyjaśnienia: dyspozycyjne, sytuacyjne i systemowe
7. Malleus Maleficarum oraz inkwizycyjny program PNC (polowanie na czarownice)
8. Systemy władzy – wszechogarniające zwierzchnictwo
9. Moc tworzenia „wroga”
10. Przestępstwa przeciwko ludzkości: ludobójstwo, gwałt, terroryzm
11. Gwałty w Rwandzie
12. Gwałt w Nankin, w Chinach
13. Dehumanizacja i wyłączenie moralności w laboratorium
14. Potworne obrazy nadużyć w Więzieniu Abu Ghraib
15. Równoległe światy w Abu Ghraib i więzieniu stanfordzkim
16. Badając ciemną stronę ludzkiej natury
17. Rozdział 2. Niedziela rano: niespodziewane aresztowania
18. Sąsiedzkie zło, sąsiedzkie dobro
19. Uniwersytet przeciw miastu – starcia w Stanfordzie i poza nim
20. Katastrofa: misja niemal upada, zanim zdążyła się rozpocząć
21. Próżność, której na imię Wiadomości Telewizyjne
22. Teraz rozpoczyna się właściwa opowieść
23. Jakiś gliniarz puka do drzwi
24. Hau, hau! Skąd się wzięły te „Psy”?
25. Jestem gotowy, proszę mnie aresztować
26. Rozdział 3. Niedziela po południu: rytuały degradacji
27. Oto są zasady, według których macie żyć
28. Pierwsze odliczanie w tym przedziwnym miejscu
29. Wczucie się w role
30. Nocna zmiana przejmuje pałeczkę
31. Nowy sens odliczania
32. Pierwsze oznaki nadciągającej burzy
33. Przenikliwe gwizdy o 2.30 rano
34. Kilka wstępnych obserwacji i uwag
35. Sobotnia odprawa strażników
36. Rozdział 4. Poniedziałek: bunt więźniów
37. Szykuje się bunt
38. Powitajmy bunt. Zmiana dzienna
39. A po śniadaniu, może mała ucieczka
40. Małe odliczanko dla uciszenia pospólstwa
41. Komisja Skarg Pensjonariuszy Więzienia Hrabstwa Stanford
42. Więzień 8612 zaczyna pękać
43. Nasz konsultant do spraw więziennictwa wykpiwa pozorowanego więźnia
44. Więzień mówi wszystkim, że nikt nie może zrezygnować
45. To znowu my. Pora na zmianę nocną
46. Sto lat, sto lat, niech żyje nam więzień 5704
47. Ostateczne załamanie i zwolnienie więźnia 8612
48. Rozdział 5. Wtorek: podwójny kłopot – odwiedziny i widmo napaści
49. Nowe zasady, choć stare odliczania trwają
50. Granice tożsamości i odgrywanych ról zaczynają się zacierać
51. Trwając na straży bezpieczeństwa mojej instytucji
52. Wprowadzenie informatora
53. Żale znajdują ujście
54. Więźniowie kontaktują się ze światem zewnętrznym
55. Przygotowania do przyjścia gości. Pełna hipokryzji maskarada
56. Powierzchowne i bezosobowe odwiedziny
57. Matka wie najlepiej, ale my ją z tatą usadzimy
58. Pozorowane opuszczenie więzienia dla zmylenia domniemanych napastników
59. Zrobiliśmy z siebie głupków. I kto za to zapłaci?
60. Rozdział 6. Środa: sytuacja wymyka się spod kontroli
61. Łamigłówka z księdzem
62. Nie jesteś numerem 819, czas do domu Stewart!
63. 819 mąci od samego początku
64. Zdrada ze strony własnego szpiega
65. Powitajmy nowego więźnia w zakładzie
66. Cudowna łaska w tonacji ironicznej
67. Powrót operatora ze stacji TV
68. Żegnaj zmiano dzienna, dobry wieczór zmiano nocna
69. Posłuszni więźniowie mają prawo do odwiedzin
70. Homofobia szczerzy obrzydliwe kły
71. „Sierżant” ujawnia nową tożsamość moralną
72. Potęga symboliki kiełbasek
73. Zadufany w sobie świętoszkowaty dupek
74. Powiedz „Dziękuję ci, 416!”
75. Znowu te brudne koce
76. Rozdział 7. Prawo do warunkowego zwolnienia
77. Szansa na odzyskanie wolności
78. Więzień 4325 nie przyznaje się do winy
79. Przyćmienie wzoru godnego naśladowania
80. Buntownik przycicha
81. Urodziwy dzieciak zostaje zmieszany z błotem
82. Rezygnacja z wynagrodzenia w zamian za wolność
83. Co tu się wydarzyło?
84. Rozmywanie się granicy między eksperymentem więziennym a rzeczywistym pobytem w więzieniu
85. Podporządkowanie się więźniów i poważne traktowanie swojej sytuacji
86. Radykalna przemiana przewodniczącego Komisji ds. Zwolnień Warunkowych
87. Krótka przerwa na demonstrację siły bez współczucia
88. Wracając do brązowookiego Carla
89. Czwartkowe posiedzenie Komisji ds. Zwolnień Warunkowych i Dyscypliny
90. Głodujący więzień wypisuje się
91. Z uzależnionymi sprawa jest łatwa
92. Zagadkowy osiłek
93. Brak spontaniczności „Sierżanta”
94. Skrucha nie przynosi rezultatów
95. Gdy zwolniony warunkowo więzień zostaje przewodniczącym Komisji ds. Zwolnień Warunkowych
96. Rozdział 8. Czwartek: konfrontacje z rzeczywistością
97. Wybuch agresji w więzieniu
98. Więzień 5704 dorabia się następnych szykan
99. Więzień 416 przeciwstawia się systemowi przez strajk głodowy
100. Jeszcze dwóch więźniów załamuje się
101. Listy z Więzienia Stanford do domu
102. Christina dołącza do przyjęcia u Szalonego Kapelusznika
103. Ksiądz wypełnia swoją obietnicę duszpasterskiej pomocy
104. Bohater we wstecznym lusterku
105. Przyjaciel okazuje trochę serca
106. „To, co robicie tym chłopcom, to okropność!”
107. Jesteście samcami wielbłądów, a teraz wskoczcie na samice
108. Rozdział 9. Piątek: nadchodzi zmierzch
109. Piątek: końcowy apel
110. Obrońca z urzędu w obronie praw więźniów
111. Słuchajcie uważnie: koniec eksperymentu. Jesteście wolni
112. Bankructwo starej energii, odnalezienie nowej
113. Wszyscy na pokład: do podsumowań
114. Byli skazańcy: upust emocji
115. Niezadowolenie byłych strażników
116. Końcowe połączenie obu grup
117. Co to znaczy być strażnikiem lub więźniem?
118. O roli więźnia
119. O sile roli strażnika
120. O dobrych i złych strażnikach
121. O cichej furii sadyzmu strażników
122. O naturze więźniów
123. O przemianie charakteru w sześć dni
124. O „małych eksperymentach” Hellmanna
125. Rozdział 10. Znaczenie i przesłanie Stanfordzkiego Eksperymentu Więziennego: alchemia przemiany osobowości
126. Rekapitulacja przed zagłębieniem się w analizę danych
127. Czego dowiedzieliśmy się na podstawie naszych danych?
128. Miary osobowości
129. Nauki i przesłania płynące ze Stanfordzkiego Eksperymentu Więziennego
130. Zalety nauki
131. Przemiana strażników pod wpływem posiadanej władzy
132. Patologie roli więźnia
133. Dlaczego sytuacja ma znaczenie
134. Wpływ reguł na kształtowanie rzeczywistości
135. Kiedy role stają się rzeczywistością
136. Przejście od roli uzdrowiciela do roli zabójcy
137. Wzajemnie uzupełniające się role i ich scenariusze
138. Role odgrywane w eksperymencie przez dorosłych
139. Role a odpowiedzialność za występki
140. Anonimowość i deindywiduacja
141. Dysonans poznawczy, który racjonalizuje zło
142. Siła aprobaty społecznej
143. Społeczne konstruowanie rzeczywistości
144. Dehumanizacja: inny człowiek jako ktoś pozbawiony wartości
145. Szczęśliwy traf rzuca strumień światła na Stanfordzki Eksperyment Więzienny
146. Stanfordzki Eksperyment Więzienny a duch tamtych czasów
147. Dlaczego systemy mają największe znaczenie
148. Rozdział 11. Stanfordzki Eksperyment Więzienny: aspekty etyczne i dalsze rozwinięcia eksperymentu
149. Wynaturzenie ludzkiego dążenia do perfekcji
150. Refleksje etyczne nad Stanfordzkim Eksperymentem Więziennym
151. Etyka absolutna
152. Z punktu widzenia norm absolutnych Stanfordzki Eksperyment Więzienny był nieetyczny
153. Etyka relatywna
154. Pozytywne konsekwencje dla uczestników
155. Nieoczekiwane korzyści osobiste dla uczestników i personelu Stanfordzkiego Eksperymentu Więziennego
156. Nieśmiałość jako więzienie narzucone sobie samemu
157. Szaleństwo u ludzi normalnych
158. Nauczanie przez przekazywanie uprawnień
159. Wpływ na mnie osobiście
160. Maksymalizowanie korzyści: szerzenie idei społecznej
161. Potęga mediów i obrazów wzrokowych
162. Replikacje i rozwinięcia eksperymentu
163. Solidna replikacja w innej kulturze
164. Symulacja na oddziale psychiatrycznym
165. Niepowodzenie pozornej replikacji w telewizyjnym pseudoeksperymencie
166. Stanfordzki Eksperyment Więzienny jako ostrzeżenie przed nadużywaniem władzy
167. Przenikanie do kultury popularnej
168. Witryna Stanfordzkiego Eksperymentu Więziennego: siła Internetu
169. Rozdział 12. Badanie dynamiki społecznej: władza, konformizm i posłuszeństwo
170. Co ujawniły badania nad wpływem sytuacji
171. Uwaga! Mogą działać atrybucje egotystyczne
172. Badania Ascha nad konformizmem: podporządkowywanie się
173. Ślepe posłuszeństwo wobec autorytetu: wstrząsające badania Milgrama
174. Paradygmat badań Milgrama nad posłuszeństwem
175. Wynik przewidywany przez ekspertów
176. Wstrząsająca prawda
177. Wariacje na temat posłuszeństwa
178. Dziesięć wniosków wynikających z badań Milgrama: jak tworzyć złe pułapki na dobrych ludzi
179. Replikacje i modyfikacje Milgramowskiego modelu posłuszeństwa
180. Niewłaściwe postępowanie pielęgniarek wobec pacjentów pod wpływem poleceń lekarzy
181. Administracyjne posłuszeństwo wobec autorytetu
182. Posłuszeństwo seksualne wobec autorytetu: numer z rewizją osobistą
183. Podobieństwo do nazistów: czy mogłoby to się zdarzyć w Twoim mieście?
184. Produkowanie nazistów w amerykańskiej klasie szkolnej
185. Kształtowanie małych bestii w szkole podstawowej: oczy brązowe przeciw oczom niebieskim
186. Poparcie na Hawajach dla „ostatecznego rozwiązania”: uwolnienie świata od nieprzystosowanych
187. Nakłanianie zwykłych mężczyzn do niezwykłego mordowania
188. Banalność zła
189. Oprawcy i kaci: typy patologiczne czy imperatywy sytuacyjne?
190. „Doskonali żołnierze 11 września” i „zwykłe brytyjskie chłopaki” dokonują na nas zamachów bombowych
191. Ostateczny test ślepego posłuszeństwa wobec autorytetu: zabijanie własnych dzieci na rozkaz
192. Rozdział 13. Badanie dynamiki społecznej: deindywiduacja, dehumanizacja i zło bezczynności
193. Deindywiduacja, anonimowość i destrukcyjność
194. Szokujące zachowanie anonimowych kobiet
195. Mądrość kulturowa: jak sprawić, żeby wojownicy zabijali na wojnie, ale nie w domu
196. Deindywiduacja przekształca naszą apollińską naturę w naturę dionizyjską
197. Efekt zapustów: wspólna deindywiduacja jako ekstaza
198. Dehumanizacja i odłączenie moralne
199. Dehumanizacja eksperymentalna: określanie studentów mianem zwierząt
200. Mechanizmy odłączania moralnego
201. Zrozumienie dehumanizacji nie jest równoznaczne z jej usprawiedliwieniem
202. Kreowanie zdehumanizowanych wrogów państwa
203. Zło bezczynności: bierność przypadkowych świadków
204. Przypadek Kitty Genovese: psychologowie społeczni spieszą na ratunek, poniewczasie
205. Badania nad interwencją przypadkowych świadków
206. Jak dobrzy są Dobrzy Samarytanie, którzy się spieszą?
207. Zinstytucjonalizowane zło bezczynności
208. Dlaczego sytuacje i systemy są ważne
209. Oszacowanie siły sytuacji
210. Następny etap: o jabłkach, skrzynkach, grubych rybach i ważniakach
211. Rozdział 14. Znęcanie się i tortury w więzieniu Abu Ghraib: zrozumienie i personalizacja jego okropności
212. Zrozumieć bezsensowne znęcanie się
213. Czas kwitnących jabłoni w stolicy
214. Miejsce: Więzienie Abu Ghraib
215. Wysoka wieża jako cel ataków moździerzowych
216. Nowy dowódca przybywa na miejsce, ale nie widzi nic
217. „Chip” Frederick jakiego poznałem
218. Przebieg służby Fredericka w więziennictwie i wojsku
219. Oceny psychologiczne
220. Zgniłe jabłko czy owoc w najlepszym gatunku?
221. Sytuacja: koszmary i zabawy nocne na Kondygnacji 1A
222. Przygotowanie i odpowiedzialność
223. Nieustanna praca nocna
224. Wielu innych występujących na tej całonocnej scenie
225. Czynnik strachu
226. Porównania ze strażnikami w Stanfordzkim Eksperymencie Więziennym
227. Dynamika seksualna na Kondygnacji 1A
228. Uwagi ostrzegawcze
229. Katalizator Graner
230. Inne spojrzenia na Charlesa Granera
231. Zdjęcia jako trofea: udokumentowana cyfrowo deprawacja
232. Cyfrowa siła
233. „Zdjęcia-trofea” w innych czasach
234. Ekshibicjoniści występujący dla podglądaczy
235. Złożone motywy i dynamika społeczna
236. Inscenizowane zdjęcia wykorzystywane do grożenia zatrzymanym
237. Uzyskanie statusu, dokonanie zemsty
238. Deindywiduacja i efekt zapustów
239. Porównywalne okrucieństwa dokonywane przez żołnierzy brytyjskich i żołnierzy amerykańskich z elitarnych jednostek
240. Postawienie sierżanta Ivana Fredericka przed sądem
241. Proces
242. Wyrok
243. Parę istotnych porównań
244. Przekształcenie strażnika więziennego Ivana Fredericka w więźnia numer 789689
245. Uwagi końcowe
246. Rozdział 15. System przed sądem: współudział dowództwa
247. Dochodzenia w sprawie Abu Ghraib ujawniają wady systemu
248. Raport Rydera jako pierwszy wysłał sygnały ostrzegawcze
249. Raport Taguby jest gruntowny i surowy
250. Zaniedbania w komunikacji, szkoleniu i dowodzeniu
251. Taguba atakuje zaniedbujących obowiązki nieudolnych dowódców
252. Raport Faya i Jonesa rozszerza zakres osób odpowiedzialnych – ku górze i na zewnątrz
253. Współdziałanie z bezprawnymi akcjami CIA jako „praca zespołowa”
254. Stwarzanie niezdrowego środowiska pracy
255. Kiedy zeznania obronne żołnierzy Żandarmerii Wojskowej okazują się prawdziwe
256. Porządne psy popełniają obrzydliwe świństwa
257. Nadzy więźniowie są więźniami zdehumanizowanymi
258. Ustalanie winnych: oficerowie, Wywiad Wojskowy, przesłuchujący, analitycy, tłumacze i personel medyczny
259. Raport Schlesingera określa winę
260. Rozpowszechnienie okrucieństw dokonywanych przez wojsko
261. Główne obszary problemowe i warunki utrudniające
262. Znów mamy do czynienia z porażką dowództwa
263. Psychologia społeczna nieludzkiego traktowania innych
264. Nauki wynikające z Stanfordzkiego Eksperymentu Więziennego
265. Raport Human Rights Watch: „Unikanie odpowiedzialności za tortury?”
266. Wielu maltretujących, niewielu ukaranych, oficerowie wychodzą na wolność
267. Human Rights Watch sięga do górnych poziomów hierarchii służbowej
268. Pozbawić nietykalności architektów polityki niezgodnej z prawem
269. Przed sądem: sekretarz obrony Donald Rumsfeld
270. Przed sądem: były dyrektor CIA George Tenet
271. „Lodowy Człowiek” znika
272. Przed sądem: generał broni Ricardo Sanchez
273. Przed sądem: generał dywizji Geoffrey Miller
274. Tortury, wszędzie tortury i okaleczanie
275. Ujawnienie powszechnego stosowania okrucieństw wobec więźniów przed Abu Ghraib
276. Piechota Morska z zimną krwią morduje irackich cywilów
277. Następni przed sąd: świadkowie oskarżenia
278. Elitarni żołnierze tak postępują: 82 Dywizja Powietrznodesantowa łamie kości i pali fotografie
279. „Laski od tortur” wykonują taniec erotyczny z więźniami w „konfesjonale” Guantánamo
280. Inne ujawnione fakty dotyczące przestępstw i występków w Guantánamo
281. „Zlecanie” tortur na zewnątrz
282. Dotrzeć do szczytu: obarczenie odpowiedzialnością Dicka Cheneya i George’a W. Busha
283. Wojna z terrorem ukształtowała zmianę paradygmatu tortur
284. Wiceprezydent Dick Cheney jako „wiceprezydent od tortur”
285. Prezydent George W. Bush jako „głównodowodzący czasu wojny”
286. Notatki służbowe o torturach
287. Grupa Robocza Dochodzeń Karnych Departamentu Obrony przeciwna przesłuchaniom w Guantánamo
288. Obsesja na punkcie wojny z terrorem
289. Sędziowie przysięgli, proszę o werdykt
290. Wpuśćmy trochę słońca
291. Rozdział 16. Przeciwstawianie się wpływom sytuacyjnym i sławienie heroizmu
292. Uczenie się, jak stawiać opór niepożądanym wpływom
293. Dualizm: odłączenie a nasycenie
294. Dziesięcioetapowy program stawiania oporu niepożądanym wpływom
295. Paradoksy heroizmu
296. Heroizm i bohaterowie – co to takiego?
297. Definicje bohaterów i heroizmu
298. Bohaterowie wojskowi
299. Bohaterowie cywilni
300. Bohaterowie ryzyka fizycznego a bohaterowie ryzyka społecznego
301. Nowa taksonomia heroizmu
302. Przykładowe sylwetki bohaterów
303. Bohaterowie apartheidu
304. Bohater antykomunistyczny
305. Bohaterowie wojny wietnamskiej
306. Żołnierz, który podniósł alarm podczas wojny w Iraku
307. Bohaterowie Jonestown
308. Wielowymiarowy model heroizmu
309. Kontrasty heroizmu: niezwykły czy banalny
310. O banalności zła
311. O banalności heroizmu
312. Heroizm jako potwierdzenie wspólnoty ludzkiej
313. Indeks nazwisk
314. Indeks rzeczowy

Zobacz spis treści

---

---